قسمتی از متن کتاب :
«زبان‌های دیگر شرقی هم یا سامی اند یا هندواروپایی یا ترکی. زبان‌هایِ سامی مانند عربی و عبری الف‌با‌ی صامت‌نگار خود را بر پایه‌ی ِ مادر ِ همه‌ی خط‌ها، یعنی فینیقی‌ی باستان، سامان داده‌اند و مشکلی ندارند، زیرا ساختار زبان‌شان به گونه‌یی است که نبود مصوت‌ها ایجاد دُشواری و بدفهمی نمی‌کند…»«ترکان هم پیش از پذیرفتن اسلام نیاز ِ گسترده‌یی به خط نداشتند؛ پس از آن هم مدتی خط ِ عربی‌ی ناهم‌خوان با زبان‌هاشان را تحمل کردند تا سرانجام با شکل تغییریافته‌ی خط‌های سیریلیک و لاتین مشکل‌شان حل شد.»