قسمتی از متن کتاب:
توسعه از واژههایی است که در ادبیات اقتصادی کشورهای جهان سوّم، رواج شایانی داشته و در نیم قرن اخیر، به عنوان هدفی مهم و ارزشمند قلمداد گردیده است. بدیهی است که توسعهی اقتصادی همراه با پیشرفت علم و تکنولوژی، برای افزایش کمی و کیفی تولیدات و خدمات در جهت تسهیل زندگی مادّی بشر، زدودن فقر و محرومیّت و بیکاری و رسیدن به آسایش و آرامش خاطر برای جوامع امری مطلوب است و برنامهریزی و تلاش برای دستیابی به آن ضرورت دارد و مورد تأکید اسلام نیز میباشد؛ ولی با توجّه به نظام اقتصادی اسلام، آیا به این حد میتوان اکتفا کرد و آن را هدف نهایی قرار داد؟